падпарадкаваць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Зрабіць залежным, паставіць у залежнасць ад каго-, чаго-н., прымусіць дзейнічаць адпаведна чаму-н.
- П. каго-н. свайму ўплыву.
- П. жыццё адзінай мэце.
-
Паставіць пад непасрэднае кіраўніцтва, перадаць у чыё-н. непасрэднае распараджэнне, падначаліць.
- П. інстытут Акадэміі навук.
-
У граматыцы: звязаць паводле спосабу падпарадкавання.
|| незакончанае трыванне: падпарадкоўваць.
|| назоўнік: падпарадкаванне.
- Знаходзіцца ў чыім-н. падпарадкаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)