Verbum

падпарадкаваць, ✂; зак.

1. Зрабіць залежным, паставіць у залежнасць ад каго-, чаго-н., прымусіць дзейнічаць адпаведна чаму-н.

   • П. каго-н. свайму ўплыву.
   • П. жыццё адзінай мэце.

2. Паставіць пад непасрэднае кіраўніцтва, перадаць у чыё-н. непасрэднае распараджэнне, падначаліць.

   • П. інстытут Акадэміі навук.

3. У граматыцы: звязаць паводле спосабу падпарадкавання.

|| незак. падпарадкоўваць, ✂.

|| наз. падпарадкаванне, ✂.

• Знаходзіцца ў чыім-н. падпарадкаванні.