падпальшчык, , м.

Той, хто наўмысна ўчыніў пажар.

  • Падпальшчыкаў знайсці не ўдалося.

  • Падпальшчык вайны (пагард.) — той, хто вядзе прапаганду захопніцкай вайны, агрэсар.

|| ж. падпальшчыца, .

|| прым. падпальшчыцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)