падпаліць, ​; зак.

  1. Паднёсшы агонь, запаліць.

    • П. дровы.
  2. Наўмысна, са злосным намерам учыніць пажар дзе-н.

    • П. хату.
  3. Даць падгарэць чаму-н.

    • П. пірог.
  4. і у чым. Раскласці агонь у печы, каб згатаваць ежу, ацяпліць памяшканне.

    • П. печ або у печы.

|| незак. падпальваць, ✂.

|| наз. падпальванне, ✂ і падпал, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)