падпаіць

дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Напаіць з якім-н. намерам да ап’янення.

|| незакончанае трыванне: падпойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)