Verbum

падняць, ✂; зак.

1. Нагнуўшыся, узяць (з зямлі, падлогі).

   • П. аловак.

2. Узяць, маючы дастаткова сілы, каб утрымаць у руках.

   • П. камень.

3. Перамясціць наверх, надаць чаму-н. вышэйшае становішча.

   • П. на ліфце.
   • П. якар (выцягнуць з вады перад адплыццём).
   • П. заслону сцэны.
   • П. галаву (таксама перан. стаць бадзёрым, смелым).

4. Дапамагчы або прымусіць устаць; зноў надаць каму-, чаму-н. стаячае становішча.

   • П. павалены плот.
   • П. з пасцелі каго-н. (разбудзіць).
   • Сабака падняў зайца (успудзіў).

5. Прымусіць крануцца з месца з якой-н. мэтай, прымусіць узяцца за што-н.

   • П. салдат у атаку.

6. перан. Натхняючы, схіліць да якога-н. актыўнага дзеяння.

   • П. народ на барацьбу.

7. Зрабіць вышэйшым, узвысіць.

   • П. падмурак.
   • П. узровень вады.

8. перан. Павялічыць, павысіць.

   • П. ураджай.
   • П. цану.

9. перан. Зрабіць больш актыўным, прыўзнятым, палепшыць.

   • П. дух.
   • П. цікавасць да чаго-н.

10. Наладжваючы, палепшыць, развіць.

    • П. гаспадарку.

11. Зрабіць, пачаць дзеянне, названае назоўнікам.

    • П. бунт (узбунтавацца).
    • П. смех.
    • П. трывогу.
    • П. пытанне.

12. Тое, што і узараць (спец.).

    • П. цаліну.

|| незак. падымаць, ✂ і паднімаць, ✂.

|| наз. падняцце, ✂, падніманне, ✂ і пад’ём, ✂.

|| прым. пад’ёмны, ✂.