падмяніць, ; зак.

  1. Тайна, непрыметна або незнарок замяніць другім.

    • П. кнігу.
    • П. шапку.
    • Хлопца нібы падмянілі: стаў зусім іншы.
  2. Напоўніць іншым зместам.

    • П. шчырую размову выкрыкамі.
  3. Замяніць на кароткі час (разм.).

    • П. вартавога.

|| незак. падменьваць, і падмяняць, .

|| наз. падмена, і падмен, .

|| прым. падменны, .

  • П. пастух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)