падляцець, ✂; зак.

  1. Заляцець пад што-н.

    • Верабей падляцеў пад страху.

  2. Наблізіцца, летучы.

    • Самалёты падляцелі да горада.

  3. перан. Хутка падысці, падбегчы да каго-, чаго-н. (разм.).

    • Дзяўчынка падляцела да маці.

|| незак. падлятаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)