падкалупіць, ; зак. (разм.).

  1. Тое, што і падкалупнуць (у 1 знач.).

  2. перан. Тое, што і падкалоць​1 (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)