падчапіць, ✂; зак.

  1. Узяць, зачапіўшы знізу.

    • П. бервяно бусаком.

  2. Тое, што і прычапіць (у 1 знач.; разм.).

    • П. вагон да поезда.

  3. перан., каго-што і чаго. Тое, што і падхапіць (у 3 знач.; разм. жарт.).

    • П. жаніха.
    • П. насмарк.

|| незак. падчэпліваць, ✂ і падчапляць, ✂.

|| наз. падчэпліванне, ✂ і падчэпка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)