падбіўка назоўнік | жаночы род

  1. гл. падбіць 1.

  2. Тое, чым падбіта, падшыта што-н. з адваротнага боку (размоўнае).

    • Шаўковая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)