падбегчы, ; зак.

  1. Наблізіцца бягом да каго-, чаго-н. або пад што-н.

    • Сабака падбег да гаспадара.
    • П. пад мост.
  2. Крыху прабегчы.

    • Конь падбег трушком.

|| незак. падбягаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)