пацярпець, ; зак.

  1. гл. цярпець.

  2. Цярпліва перанесці што-н. на працягу якога-н. часу.

    • Хацелася есці, але прыйшлося п.
  3. каго-што і чаго з адмоўем. Дапусціць, змірыцца з кім-, чым-н.

    • Не п. несправядлівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)