пацярпець,
-
гл. цярпець. -
Цярпліва перанесці што
-н. на працягу якога-н. часу.- Хацелася есці, але прыйшлося п.
-
каго-што і чаго з адмоўем. Дапусціць, змірыцца з кім-, чым
-н. - Не п. несправядлівасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)