пацягнуць,
-
гл. цягнуць. -
Пакрыць паверхню чаго
-н. тонкім слоем якога-н. рэчыва або абшыць паверхню вопраткі якім-н. матэрыялам.- П. падлогу лакам.
- П. кажух сукном.
-
Тое, што і заважыць.
- Шчупак пацягнуў пяць кілаграмаў.
-
перан. Змагчы выканаць, зрабіць што-н. (разм. ).- Ён гэтай работы не пацягне.
-
Пачаць цягнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)