нумаратар назоўнік | мужчынскі род
-
Апарат для нумаравання (аблігацый, білетаў, квітанцый і пад.).
-
Прыстасаванне пры электрычным званку, якое паказвае нумары месц, адкуль перадаецца званок (напр. у гасцініцы).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)