нож, , ж.

Прылада для рэзання, якая складаецца з ляза і тронак, а таксама рэжучая частка розных машын, інструментаў.

  • Без нажа зарэзаць (дапячы каму-н. прыдзіркамі, папрокамі).
  • Памерці пад нажом (у час аперацыі).
  • На нажах з кім-н. (перан. у варожых адносінах).
  • Нож у спіну каму-н. (перан. аб подлым, здрадніцкім учынку).
  • (Як) нож у сэрца (перан. наносіць крыўду, боль, пакуты).

|| прым. нажавы, .

  • Нажавая рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)