носьбіт, ✂, м.

  1. Той, хто валодае, надзелены чым-н., можа быць выразнікам, прадстаўніком чаго-н.

    • Носьбіты мовы.

  2. Аб рэчах, прадметах і пад., якія валодаюць якімі-н. уласцівасцямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)