невычарпальны прыметнік
Які практычна цяжка вычарпаць, выкарыстаць поўнасцю; вельмі багаты.
- Невычарпальныя багацці.
|| назоўнік: невычарпальнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
невычарпальны прыметнік
Які практычна цяжка вычарпаць, выкарыстаць поўнасцю; вельмі багаты.
|| назоўнік: невычарпальнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)