нешчаслівец, , м. (разм.).

Нешчаслівы чалавек; няўдачнік.

  • У калектыве ён лічыўся нешчасліўцам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)