Verbum

нерв, ✂, м.

1. Адзін з найтанчэйшых адросткаў-валокнаў, якія ўтвараюць разгалінаваную сістэму, што звязвае мозг з іншымі органамі і тканкамі цела.

   • Зрокавы н.

2. мн. Уся такая сістэма, якая вызначае дзейнасць арганізма, стан і паводзіны чалавека.

   • Нервы не вытрымалі.

3. перан. Цэнтр якой-н. дзейнасці, асноўная дзейная сіла чаго-н.

   • Нёман быў нервам сяла.

◊

• Выматаць усе нервы (разм. неадабр.) — змучыць, давесці да знямогі.

• Іграць на нервах (разм. неадабр.) — гнявіць, нерваваць каго-н. чым-н.

• Трапаць нервы (разм. неадабр.) — хвалявацца, моцна нерваваць каго-н.

|| прым. нервовы, ✂.

• Н. цэнтр.
• Нервовыя хваробы.
• Нервовая сістэма.
• Н. цік.