Verbum

нерв назоўнік | мужчынскі род

1. Адзін з найтанчэйшых адросткаў-валокнаў, якія ўтвараюць разгалінаваную сістэму, што звязвае мозг з іншымі органамі і тканкамі цела.

   • Зрокавы н.

2. множны лік: Уся такая сістэма, якая вызначае дзейнасць арганізма, стан і паводзіны чалавека.

   • Нервы не вытрымалі.

3. пераноснае значэнне: Цэнтр якой-н. дзейнасці, асноўная дзейная сіла чаго-н.

   • Нёман быў нервам сяла.

Фразеалагізмы:

• Выматаць усе нервы (размоўнае неадабральнае) — змучыць, давесці да знямогі.
• Іграць на нервах (размоўнае неадабральнае) — гнявіць, нерваваць каго-н. чым-н.
• Трапаць нервы (размоўнае неадабральнае) — хвалявацца, моцна нерваваць каго-н.

|| прыметнік: нервовы.

• Н. цэнтр.
• Нервовыя хваробы.
• Нервовая сістэма.
• Н. цік.