нектар, , м.

  1. У грэчаскай міфалогіі: напітак багоў, які даваў ім бяссмерце; таксама перан. пра цудоўны жыватворны напітак.

  2. Салодкі сок, які выдзяляецца кветкамі меданосных раслін (спец.).

    • Пчолы збіраюць н.

|| прым. нектарны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)