недавер’е назоўнік | ніякі род
Сумненне ў правільнасці, праўдзівасці чаго-н., падазронасць, адсутнасць давер’я.
- Вотум недавер’я (неадабрэнне парламентам дзейнасці ўрада; спецыяльны тэрмін).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)