недастача, ✂, ж.

  1. Адсутнасць патрэбнай колькасці каго-, чаго-н.

    • Н. паліва.

  2. Адсутнасць патрэбнай колькасці грошай, маёмасці, выяўленая пры праверцы.

    • Выявіць недастачу.

  3. Адсутнасць дастатковых сродкаў на пражыццё, недахоп самага неабходнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)