небез (небяз, небес) прыстаўка
Складаная прыстаўка прыметнікаў (і ўтвораных ад іх назоўнікаў), якая надае значэнне ўмеранай, але дастаткова значнай ступені якасці, напр. небезнадзейны, небеспадстаўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)