неба, , н.

Уся бачная над Зямлёй прастора ў форме купала.

  • На небе.
  • Як н. і зямля (нічога падобнага, поўная процілегласць).
  • Пад адкрытым небам (не ў памяшканні).
  • Быць на сёмым небе (перажываць, адчуваць вялікую радасць).
  • Трапіць пальцам у н. (сказаць што-н. неўпапад, недарэчы; разм. жарт.).
  • Узнесці да неба (непамерна расхваліць каго-, што-н.).
  • Як гром з яснага неба (раптоўна, зусім нечакана).
  • Як з неба зваліўся.
    1. нечакана з’явіўся; раптоўна здарыўся;
    2. не разумее таго, што адбываецца навокал; (разм.).

|| прым. нябесны, .

  • Н. купал.
  • Н. колер (блакітны).
  • Нябесныя сілы (боскія).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)