неадлучны прыметнік
-
Які пастаянна знаходзіцца пры кім-, чым-н.
- Н. спадарожнік.
-
Такі, у час якога нікуды не адлучаюцца.
- Неадлучнае дзяжурства.
|| назоўнік: неадлучнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)