неад’емны, ​✂ (кніжн.).

Які з’яўляецца састаўной, арганічнай часткай каго-, чаго-н.; неадрыўны.

  • Народнасць — неад’емная рыса творчасці Якуба Коласа.

|| наз. неад’емнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)