нявер’е, ✂, н.

  1. Адсутнасць веры ў што-н., няўпэўненасць у чым-н.

    • Інжынеры часта з нявер’ем ішлі на будаўніцтва атамнай станцыі.

  2. Адсутнасць веры ў бога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)