нячысты1 прым.

  1. Брудны, неахайны.

    • Н. пакой.
  2. Неаднародны, з дамешкамі чаго-н.; забруджаны; невыразны.

    • Нячыстая вада.
    • Нячыстыя фарбы.
  3. Неахайна выкананы, неакуратны (разм.).

    • Нячыстая апрацоўка.
  4. Невыразны, не зусім дакладны, правільны (пра гукі, выказванне думак) (разм.).

    • Н. голас.
  5. перан. Які не вызначаецца сумленнасцю, здольны да махлярства.

    • Нячыстая справа.

|| наз. нечыстата, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)