нячысты1 прыметнік
-
Брудны, неахайны.
- Н. пакой.
-
Неаднародны, з дамешкамі чаго-н.; забруджаны; невыразны.
- Нячыстая вада.
- Нячыстыя фарбы.
-
Неахайна выкананы, неакуратны (размоўнае).
- Нячыстая апрацоўка.
-
Невыразны, не зусім дакладны, правільны (пра гукі, выказванне думак) (размоўнае).
- Н. голас.
-
пераноснае значэнне: Які не вызначаецца сумленнасцю, здольны да махлярства.
- Нячыстая справа.
|| назоўнік: нечыстата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)