Verbum

называцца, ✂; незак.

1. гл. назвацца.

2. Мець якое-н. імя, прозвішча, якую-н. назву.

   • Вёска называецца Малінаўка.

3. Браць на сябе выкананне якіх-н. абавязкаў, якой-н. справы.

   • Згаджаліся многія, але ніхто першым не называўся.

4. у знач. пабочн. Зрабіць не так, як хацелася.

   • Пры сустрэчы штосьці буркнуў, называецца, прывітаўся.

◊

• Што называецца, у знач. пабочн. (разм.) — як кажуць, як прынята гаварыць.