называцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. гл. назвацца.

  2. Мець якое-н. імя, прозвішча, якую-н. назву.

    • Вёска называецца Малінаўка.
  3. Браць на сябе выкананне якіх-н. абавязкаў, якой-н. справы.

    • Згаджаліся многія, але ніхто першым не называўся.
  4. у знач. пабочн. Зрабіць не так, як хацелася.

    • Пры сустрэчы штосьці буркнуў, называецца, прывітаўся.

Што называецца, у знач. пабочн. (размоўнае) — як кажуць, як прынята гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)