назваць1, ; зак.

  1. Даць імя, найменне каму-, чаму-н.

    • Н. дачку Святланай.
    • Н. вуліцу Скарынінская.
  2. Сказаць сваё імя і прозвішча, назву каго-, чаго-н., адрэкамендаваць; паведаміць аб кім-н.

    • Хлопец назваў сваё прозвішча.
  3. Паведаміць, аб’явіць.

    • Ён назваў неверагодную лічбу.
  4. Вызначыць, ахарактарызаваць.

    • Ну як н. такі ўчынак?

|| незак. называць, .

|| наз. называнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)