навучаць, ✂; незак.

  1. Перадаваць каму-н. якія-н. веды, навыкі.

    • Н. грамаце.
    • Н. гуляць у шахматы.

  2. Падбіваць на што-н. нядобрае.

    • Вуліца навучае лаянцы.

  3. Даваць параду, наводзіць на розум.

    • Маці навучае дзяцей дабру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)