наводка, ✂, ж.

  1. гл. навесці.

  2. Наданне ствалу гарматы пэўнага кірунку для пападання ў цэль (спец.).

    • Біць прамой наводкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)