наводдаль, прысл..

  1. прысл. На некаторай адлегласці; не вельмі далёка.

    • Н. стаяла каплічка.

  2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве прадмета, асобы, месца ці прасторавай мяжы, на пэўнай адлегласці ад якіх адбываецца дзеянне, рух або размяшчаецца хто-, што-н.

    • Млын стаяў н. вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)