навочнік, ✂, м.

  1. Шчыток або павязка для аховы вачэй ад чаго-н.

  2. Шчыток на вуздэчцы, які не дае пужліваму каню глядзець па баках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)