Verbum

навіснуць, ✂; зак.

1. Спусціцца, звесіцца нізка над чым-н., на што-н.

   • Валасы навіслі на вочы.
   • Скалы навіслі над морам.

2. Апусціцца, размясціцца нізка над чым-н.

   • Туман навіс над ракой.
   • Ноч навісла над горадам.

3. перан., над кім-чым. Узнікшы, з’явіўшыся, пачаць пагражаць каму-, чаму-н.

   • Над краінай навісла небяспека.

|| незак. навісаць, ✂.