навеяць, ✂; зак.

  1. Веючы, ачысціць нейкую колькасць збожжа.

    • Н. тону пшаніцы.

  2. Нанесці, прынесці ветрам.

    • Навеяла завіруха гурбы снегу.

  3. Выклікаць у каго-н. пэўны настрой, думкі і пад., прывесці ў пэўны душэўны стан.

    • Н. сум.

|| незак. навейваць, ✂ і навяваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)