навічок, ✂, м.

  1. Чалавек, які ўпершыню з’явіўся дзе-н.

    • У клас прыйшлі два навічкі.

  2. Той, хто ўпершыню пачаў займацца якой-н. справай.

    • Н. у ваеннай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)