наварочаць, ✂; зак.

  1. Абярнуць, паваліць на бок вялікую колькасць чаго-н.

    • Буран наварочаў многа дрэў.

  2. Накідаць у вялікай колькасці (разм.).

    • Н. кучу камення.

  3. Наваліць чаго-н. без парадку.

    • Н. горы зямлі.

|| незак. наварочваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)