наварочаць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Абярнуць, паваліць на бок вялікую колькасць чаго-н.
- Буран наварочаў многа дрэў.
-
Накідаць у вялікай колькасці (размоўнае).
- Н. кучу камення.
-
Наваліць чаго-н. без парадку.
- Н. горы зямлі.
|| незакончанае трыванне: наварочваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)