наварочаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Абярнуць, паваліць на бок вялікую колькасць чаго-н.

    • Буран наварочаў многа дрэў.
  2. Накідаць у вялікай колькасці (размоўнае).

    • Н. кучу камення.
  3. Наваліць чаго-н. без парадку.

    • Н. горы зямлі.

|| незакончанае трыванне: наварочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)