Verbum

наваліцца, ✂; зак.

1. Налегчы сваім цяжарам на што-н.

   • Н. на стол.

2. Дружна ўзяцца за работу, з прагнасцю накінуцца на што-н.

   • Н. на асушэнне балот.
   • Малацьбіты дружна наваліліся на клёцкі.

3. Напасці, накінуцца.

   • Н. на пазіцыі ворага.
   • Наваліліся ўсе на аднаго.
   • Чэрві наваліліся на капусту.

4. Падаючы, насыпацца (пра многае; разм.).

   • Навалілася яблыкаў за ноч.

5. перан. Змарыць (пра сон, спёку і пад.).

   • Сон наваліўся.

6. перан. Спасцігнуць, нечакана напаткаць.

   • Хвароба навалілася.

7. перан. Нахлынуць, намножыцца ў вялікай колькасці.

   • Пад канец тыдня навалілася столькі работы.

8. Накінуцца на каго-н. з лаянкай (разм.).

   • Ён мог нізашто н. на чалавека.

|| незак. навальвацца, ✂.