навалачы, ; зак. (разм.).

  1. Прыцягнуць, прывесці за некалькі прыёмаў у значнай колькасці або прывесці ў вялікай колькасці куды-н.

    • Н. галля.
  2. пераважна безас. Зацягнуць, закрыць.

    • З захаду навалакло хмар.

|| незак. навалакаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)