навалач, , ж. (разм.).

  1. Хмары, туман, смуга.

    • Не паспела распагодзіцца і зноў пайшла н.
  2. Той, хто прыйшоў, з’явіўся аднекуль; не тутэйшы (груб.).

    • Н. з усяго свету.
  3. зб. Зброд, варожыя людзі (пагард.).

    • Фашысцкая н.
  4. перан. Тое, што і напасць.

    • Што ж гэта за н. такая!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)