наўздагон, прысл. і прыназ.

  1. прысл. Услед за тым, хто (што) аддаляецца, адыходзіць.

    • Крычаць н.

  2. прыназ. Ужываецца пры абазначэнні асобы ці прадмета, што аддаляюцца і ўслед за якімі хто-, што-н. пасылаецца.

    • Н. яму паслалі тэлеграму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)