натуральны прыметнік

  1. Уласцівы прыродзе, створаны прыродай; не штучны.

    • Натуральныя ўмовы.
  2. Абумоўлены законамі прыроды.

    • Партрэт у натуральную велічыню.
  3. Які існуе ад прыроды, прыроджаны.

    • Н. імунітэт.
  4. Сапраўдны, прыродны; процілегласць штучны.

    • Н. шоўк.
  5. Які адпавядае рэчаіснасці; сапраўдны.

    • Натуральная велічыня прадмета.
  6. Нармальны, звычайны.

    • Н. выгляд.
  7. Які атрымліваецца, аплачваецца натурай (у 4 знач.).

    • Натуральная аплата.
    • Натуральная гаспадарка (спецыяльны тэрмін) — гаспадарка, у якой прадукты працы вырабляюцца для задавальнення патрэб толькі саміх вытворцаў.
    • Натуральны рад (спецыяльны тэрмін) — бесканечная паслядоўнасць 1, 2, 3, 4, 5,… , што складаецца з цэлых дадатных лікаў, размешчаных па парадку іх узрастання.

|| назоўнік: натуральнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)