натуральны прыметнік
-
Уласцівы прыродзе, створаны прыродай; не штучны.
- Натуральныя ўмовы.
-
Абумоўлены законамі прыроды.
- Партрэт у натуральную велічыню.
-
Які існуе ад прыроды, прыроджаны.
- Н. імунітэт.
-
Сапраўдны, прыродны; процілегласць штучны.
- Н. шоўк.
-
Які адпавядае рэчаіснасці; сапраўдны.
- Натуральная велічыня прадмета.
-
Нармальны, звычайны.
- Н. выгляд.
-
Які атрымліваецца, аплачваецца натурай (у 4 знач.).
- Натуральная аплата.
- Натуральная гаспадарка (спецыяльны тэрмін) — гаспадарка, у якой прадукты працы вырабляюцца для задавальнення патрэб толькі саміх вытворцаў.
- Натуральны рад (спецыяльны тэрмін) — бесканечная паслядоўнасць 1, 2, 3, 4, 5,… , што складаецца з цэлых дадатных лікаў, размешчаных па парадку іх узрастання.
|| назоўнік: натуральнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)