натура,
-
Тое, што і прырода (у 1
знач. ). -
Характар чалавека, тэмперамент.
- Гэта быў чалавек вясёлай натуры.
-
Тое, што існуе ў рэчаіснасці, натуральныя абставіны ў адрозненне ад адлюстраванага мастаком, пісьменнікам.
- Маляваць з натуры і натуру.
-
Тое, што і натуршчык (
спец. ). -
Тавары, прадукты як плацежны сродак замест грошай.
- Разлічвацца натурай.
||
- Натурная здымка.
- Н. клас (дзе малююць з натуршчыкаў).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)