настырны (настырлівы) прыметнік
Упарты ў дасягненні чаго-н., вельмі настойлівы.
- Н. хлопец.
|| назоўнік: настырнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
настырны (настырлівы) прыметнік
Упарты ў дасягненні чаго-н., вельмі настойлівы.
|| назоўнік: настырнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)