настроіць, ; зак.

  1. Нацягваючы струны, надаць музычнаму інструменту пэўнае гучанне.

    • Н. прыёмнік на кароткія хвалі.
  2. Прыстасаваць для прыёму якіх-н. радыёхваль.

    • Н. прыёмнік на кароткія хвалі.
  3. Наладзіць, прывесці ў патрэбны тэхнічны стан (спец.).

    • Н. станок.
  4. перан. Выклікаць які-н. настрой або якія-н. пачуцці ў каго-н.

    • Н. на вясёлы лад.
    • Н. сына супраць бацькі.

|| незак. настройваць, .

|| звар. настроіцца, .

|| незак. настройвацца, .

|| наз. настройка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)