настаяцель, ✂, м.

  1. Кіраўнік праваслаўнага або каталіцкага мужчынскага манастыра; ігумен.

  2. Старшы святар у праваслаўнай царкве.

|| прым. настаяцельскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)