нашаптаць, ; зак.

  1. што, чаго і без дапаўнення. Нагаварыць шэптам што-н.

    • Н. на вуха.
  2. перан., без дапаўнення. Нагаварыць на каго-н., напляткарыць.

  3. У павер’ях: начараваць, выказаць замову.

    • Н. на ваду.

|| незак. нашэптваць, , -аю, -аеш, -ае.

|| наз. нашэптванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)