насадзіць​2, ✂; зак.

  1. Надзець на што-н. Н. сякеру на тапарышча.

    • Н. чарвяка на кручок.

  2. перан. Узбіўшыся на што-н. вострае, параніць (разм.).

    • Н. нагу на цвік.

|| незак. насаджваць, ✂.

|| наз. насадка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)