народны, ✂.

  1. гл. народ.

  2. Які належыць усяму народу, дзяржаўны.

    • Народная інтэлігенцыя.
    • Народная гаспадарка

  3. Цесна звязаны з народам, уласцівы духу народа, яго культуры, светапогляду.

    • Народная паэзія.

  4. У назвах некаторых устаноў, арганізацый, пасад: выбраны народам, які ажыццяўляецца прадстаўнікамі народа.

    • Н. суд.
    • Н. кантроль.

  5. У складзе ганаровых званняў, якія надаюцца дзеячам культуры.

    • Н. паэт.
    • Н. мастак.
    • Н. настаўнік.

|| наз. народнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)